Ustawa o systemie oceny zgodności z 2002 r.

CZYM JEST USTAWA O SYSTEMIE OCENY ZGODNOŚCI?

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2016.655 j.t.) określa m.in. zasady funkcjonowania systemu oceny zgodności z zasadniczymi i szczegółowymi wymaganiami dotyczącymi wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku, które podlegają m.in wymaganiom dyrektywy nr 2009/125/WE oraz 2006/42/WE, jak również zasady działania systemu kontroli wyrobów zgodnie z ramami nadzoru rynku ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.

Celem ustawy o systemie oceny zgodności jest:

1. eliminowanie zagrożeń stwarzanych przez wyroby dla życia lub zdrowia użytkowników i konsumentów oraz mienia, a także zagrożeń dla środowiska;
2. znoszenie barier technicznych w handlu i ułatwianie międzynarodowego obrotu towarowego;
3. stworzenie warunków do rzetelnej oceny wyrobów i procesów ich wytwarzania przez kompetentne i niezależne podmioty.

System oceny zgodności tworzą:

1. przepisy określające zasadnicze i szczegółowe wymagania dotyczące wyrobów;
2. przepisy oraz normy określające działanie podmiotów uczestniczących w procesie oceny zgodności.

System kontroli wyrobów obejmuje:

1. kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych, szczegółowych lub innych wymagań;
2. postępowanie w sprawie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadniczymi, szczegółowymi lub innymi wymaganiami.

W procesie oceny zgodności uczestniczą producenci, ich upoważnieni przedstawiciele, importerzy, jednostki certyfikujące, jednostki kontrolujące oraz laboratoria. Organem monitorującym system kontroli wyrobów jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wykonuje swoje zadania przy pomocy organów wyspecjalizowanych, do właściwości których należy kontrola rynku wyrobów wprowadzonych do obrotu.

Źródło: Urząd Komunikacji Elektronicznej; Dostęp: 14.06.2017